رسول خدا(ص) فرمود: شعبان، ماه من است خداي بيامرزد کسي که مرا به ماه من اعانت کند« شعبان شهري رحم الله اعانني علي شهري» و کسي که منزلت اين دعوت عظمي را بشناسد ناچار است که اهتمام کند تا مشمول آن دعوت گردد.
به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، مرحوم حضرت آيت الله ميرزا جواد آقا ملکي تبريزي در کتاب المراقبات مي آورد: منزل «شعبان» براي سالک به سوي خداي تعالي، يکي از منازل عمر است و براي آن شان عظيم و فضيلت کثيري است و درآن، شبي از شبهاي قدر واقع و مولودي در آن به وجود آمده است که خداوند به وسيله او به هر مظلومي از اوليا و انبيا و اصفيا خويش از زماني که پدر ما آدم هبوط به زمين نموده، و عده نصرت فرموده است که به وسيله او پر کند زمين را از عدل و داد پس از اينکه پر شده باشد از ظلم و ستم( چنانچه تفصيل آن در محل خودش بيايد).
در شان اين ماه همين بس که ماه رسول خدا(ص) است و درباره آن فرمود: شعبان، ماه من است خداي بيامرزد کسي که مرا به ماه من اعانت کند« شعبان شهري رحم الله اعانني علي شهري» و کسي که منزلت اين دعوت عظمي را بشناسد ناچار است که اهتمام کند تا مشمول آن دعوت گردد و در آن داخل شود و خليفه رسول خدا و برادرش اميرالمومنين(ع) است که فرموده: «ما فاتني صوم شعبان مذسمعت منادي رسول الله ينادي في شعبان فلن يفوتني ايام حياتي صوم شعبان ان شاء الله» يعني روزه ماه شعبان از من فوت نشد از زماني که شنيدم منادي رسول خدا(ص) فرياد مي نمود بنابرين هرگز روزه ماه شعبان از من در ايام زندگانيم فوت نخواهد شد ( اگر خدا بخواهد) اين درباره روز آماده است و برآن قياس کن ياري و اعانت رسول خدا(ص) را از ساير جهات مانند نماز و صدقه و مناجات و تمام راههاي خير.
کتاب ترجمه المراقبات – ص 173
تاليف: عارف کامل ميرزاجواد آقاملکي تبريزي(ره)